Fındık kelimesi, Antik Çağlarda Karadeniz’in adı olan ‘Pont Exinus’ sözcüğünden türetilen ‘pontik’ kelimesinden ortaya çıkmıştır. Fındığa, ‘Pontus cevizi’ denildiği de kaydedilmiştir.
Fındık kültürünün, Türkler arasında yayılmasında üç farklı evreden bahsedilebilir. Birinci evre, Türklerin Ortaasya’da bulundukları evredir. Ortaasya’da fındığa ‘kosık’ ya da ‘kosuk’ denmektedir. İkinci evrede, Anadolu Türkleri fındık için ‘çetlevük’ adını kullanmıştır. Üçüncü ve son evrede ise Anadolu Türkleri, Arap etkisi ile fındığa ‘bunduk’ demeye başlamış, sonrasında ise ‘fındık’ adını almıştır.